God jul!

Julaftan er her, og vi har allereie sukra oss grundig innvendig. Nissen har fylt opp strømpa til Lilly, og ho er veldig forundra over at ho ikkje hørte han seie ho-ho-ho då han var her i natt. I går pynta vi treet med sikkert 100 kuler, og Lilly var kunsterisk sjef. Om eit par timar reiser vi i kirka. Det er alltid fin julegudstjeneste i Helgerud, med pikekor, julespel og Iver i sitt ess. Sånt blir det julestemning av.

Barnehagen hadde fest for eit par veker sidan, med julespel. Lilly var engel.
Midtveis i spelet blei Josef akutt febril, og sank sammen over krybba. Han sleit seg gjennom resten av stykket med krittkvitt ansikt, og fullførte tappert soloen sin.
Farfar kom i skade for å fortelle at han brukte å vere nisse for personalbarnehagen før i tida, og dermed var det gjort. Han gjorde ein fin figur, og Lilly kjente han ikkje igjen.

God jul til alle!

Jajaja!

What Turid Means

T is for Tasty U is for Unreal R is for Revolutionary I is for Ideal D is for Dashing

What Does Your Name Mean?

Kan det vere sant?

Kven skulle vel tru at denne sjarmerande jenta er 31 år? Ingen, så vidt eg kan skjønne. Ser ikkje ut som eg er ein dag over 30.

Er her, altså!

Eg har ikkje forsvunne heilt, men med ein ødelagd pc og bortkommen kamerakabel er det begrensa kor mange postar eg får produsert.

Alt for lenge til Idol!

Idol har blitt dårligare og dårligare med åra, men eg har følelsen av at det vil ta seg opp igjen i år. Fantastiske Kyrre frå P3 skal vere programleder, håper han har tenkt å vere like morsom som på radio. Dessuten går det rykte om at søskenbarnet mitt, Åste, har gått vidare - og merk mine ord: Ho kjem langt. Men det aller beste er å sjå fjortisane som trur dei er kjempeflinke med innøvde "naturlige" bevegelsar som passar til teksten osv. Æ gler mæ!

En dag uten trening, en dag uten mening

Sideflesket har begynt å ekspandere, så eg har lagt meg til ein ny vane: Etter at eg har levert Lilly i barnehagen går eg skogstur (fjelltur viss ein legg godviljen til) i området bak huset vårt. Dette er eg såpass kry over at eg alltid ringer nokon når eg er på toppen, berre for å kunne seie at eg ringer frå ein fjelltopp (fjell kan vere bittesmå også, ikkje sant). Googla Dale for å finne eit bilde av utsikta, og alt eg fann var eit maleri. Men sånn ser det altså ut frå toppen.

Den beste følelsen i verda!

Det er ingen ting som slår den lettelsen det er å gå ut av eit tannlegekontor! Eg har nettopp komt heim etter å ha rotfylt ei tann, og svever på rosa skyer (nei, det er ikkje bedøvelse). Har til no hatt fire tannlegebesøk som til sammen har kosta meg 3500 kroner, og enda er det ikkje heilt ferdig. Har ny date med tannlegen om tre veker, og då skal han legge på skikkelig fylling og bore ein sekundærkaries (tannlegespråk for drita stort høl), så det blir minst 1000 kroner til. Hurra!

Om nokon skulle vere rotfyllingsjomfru og lure på kva den grønne duken er til, så er det for at det ikkje skal komme dritt inni tanna. Ganske vanskelig å puste under, særlig når tannlegen gir seg til å vaske heile området med sprit. Det er forresten kanskje forklaringa på dei rosa skyene?

17. mai

Gidd ikkje å skrive så mykje om 17. mai, det er jo alltid det samme som skjer. Hadde bunadspolitiet sett meg i år, hadde dei blitt rysta. Bunaden var så trang at det likna meir på kroppsmaling enn eit klesplagg, eg fann ikkje bunadskoa og måtte ty til nokre andre svarte (med en liten kilehæl...not good), sølvet var upussa (sølvpussen låg nok ein lur plass i lag med skoa), og sidan mor gløymte å lage cape då ho sydde bunaden, måtte eg bruke eit nokså ufikst, svart sjal til den blå bunaden. Lover å skjerpe meg til neste år. Eg brukte i det minste ikkje solbriller.

Korleis fikk far Lilly til å posere slik?

Eg er heilt lik mor. Samme smil, samme mysing, samme positur, samme alt.

Vi er skikkelig gæææærne, altså

Lei av alt for mange nederlag på boligmarkedet, smelte vi i dag til og kjøpte eit rekkehus USETT!
Det ligg på Bærums Verk, og ser i alle fall fint ut i annonsa...Så no får vi håpe at vi ikkje har kjøpt katta i sekken.

Her er det: www.finn.no/finn/realestate/object?finnkode=9961247

Sjukdom

Eg har aldri vore typen til å bli veldig sjuk. Før eg plutselig blei det. Vi har hatt utruleg mykje sjukdom det siste året, og i går begynte eg å rekne på det. Sidan vi reiste i turnusteneste har Lilly vore sjuk og heime frå barnehagen 18 gonger. Minst tre av desse gongane har ho vore borte ei veke. I tillegg kjem dei gongane ho har blitt sjuk i helger og feriar. Eg har blitt smitta stort sett kvar gong. Høgdepunkta var heilt klart mi kyssesjuke i vinter og Lilly sitt døgn på sjukehus i vår.

Kan det virkelig vere nødvendig å vere sjuk så ofte? Det er så utmattande både på den som er sjuk og den som må vere sjukepleier. Satsar på at dette betyr at vi snart skal ha to år heilt blotta for alle skumle virus- og bakterieinfeksjonar som ellers måtte herje landet.

(Mens eg skriv dette har eg sjølvsagt bihulebetennelse, og Lilly har feber og øreverk)

Ajajaj

Eg er ingen fan av å reise med fly, og har alltid sagt at eg ALDRI skal setje foten innanfor døra på eit Widerøe-fly. Dette må eg no gå tilbake på, for når vi skal kjøpe hus i Bærum er det litt tungvint å reise på visning med nattbuss. Så i helga tek eg ein Valium og hoppar i det. Sjølv om eg ikkje er overtruisk føles det litt ekkelt at det er fredag 13. denne miniflydebuten skal finne stad. Prøver hardt å ikkje tenke på alle nødlandingane og nestenulykkene Widerøe har hatt dei siste åra.

På ebay-kjøret igjen

Har havna på ebay-kjøret igjen, og i dag låg dette i postkassa. Skoa kosta eit halvt pund og er fantastisk fine. Ingenting er som eit skikkelig kupp! Kåpa var ikkje fullt så billig, men Lilly kjem til å sjå ut som ei lita dukke i den.

Det gjør så vondt i tennene mine!

I går, rett etter middag, fikk eg plutselig skikkelig tannverk. Eg tenker med gru på alderdommen min, for maken til dårlige tenner skal du leite lenge etter (ikkje så veldig lenge, forresten, men ei lita stund. Dersom du i det heile tatt føler for å gå rundt og leite etter dårlege tenner). Eg har ingen skrupler med å gi mykje av skulda til skuletannlegen på Stranda. I åttande klasse fekk eg plutselig ni hol - litt rart sidan eg aldri hadde hatt hol før, og tannlegen bora dei uten bedøving for å gi meg ein lærepenge. Er det rart folk får tannlegeskrekk? Deretter stappa han dei fulle med amalgam. Litt for mykje amalgam, skulle det vise seg, for no har tennene begynt å sprekke litt her og der pga for store fyllingar. I desse sprekkene snik det seg inn små kariusar og baktusar tidt og ofte, seinast for eitt år sidan... og truleg er det det som har skjedd no også. Eg kan like gjerne begynne å spare til gebiss først som sist.

Har forresten fått time med tannlege Borgersen på Bekkestua neste mandag. Han er flink, rask og smertefri og ein drøm for dei som er litt redd for skumle tannlegar. Det var reklame.

Rare namn

Litt billig humor på ein tirsdag:

www.nrk.no/underholdning/alltid_moro/5841136.html

På pinnane

Har begynt å strikke ei slik jakke til Lilly, berre i beige. Har laga ei før også, men den var i str. 3 mnd og var ørlite grann raskare å strikke enn str. 3 år. Skulle egentlig gi den vekk til ein av alle babyane som dreiv og poppa ut ein periode, men syntes den blei så fin at eg ikkje klarte å gi den frå meg. Så enten må eg få ei jente til, eller så må nokon andre få ei. Og ho bør helst vere så søt at ho fortjener jakka.

Språk og sånt

Det er i grunnen veldig artig å bo ilag med ei som held på å lære å snakke. Nesten kvar dag kjem det gullkorn som er til å skratte av, som då ho plutselig erklærte ved middagsbordet: "Pappa, jeg e stolt av deg". Ellers er Lilly veldig opptatt av kjensler ("jeg e alt for lei meg"), og liker godt å kjefte på oss for så å gi trøst etterpå: "FU, MAMMA! .....så så, lille venn. Går det bra med deg?"

Andre snodige ord og uttrykk:

Jobengen = B-gjengen
Virra! = Hurra!
Frettin = Tretten
Grattemelere dagen = Gratulerer med dagen
Jeg har vide! = Jeg har en idé (ideen er alltid å hente is i fryseren)

Vottar

Vottesesongen er vel strengt tatt på hell, men eg måtte berre teste ut ei oppskrift på vottar strikka på to pinnar. Ellers gjer eg alt eg kan for å sleppe å gjere ferdig denne genseren som eg har hatt liggande lenge:
Har mest lyst til å kaste den, men problemet er at den er så veldig fin - så eg må berre få det unnagjort.

1-0

Treng vel ikkje å kommentere denne med noko anna enn: ÆSJ.

Mus!

Vi har mus i huset, og panikken brer seg i magen. Det krafsar ein plass inne i kjøkkenbenken som er gjenspikra, og som vi altså ikkje når. Begynte å lese litt på ei nettside, men blei berre meir skremt. Mor foreslo at eg kunne sette meg ned og synge musevisa for den - men eg trur eg held meg til den gode gammaldagse musefella.

Lita og sjuk

Det er ikkje lett å vere sjuk når ein ikkje klarer å uttrykke kvar det er vondt. Influensa har nådd oss, og det var berre eit spørsmål om tid, sidan Lilly har begynt i barnehage med eit svært avslappa forhold til hygiene.
Her ei natt vekte ho meg og ville tisse, men eg gadd ikkje å stå opp, og meinte at ho kunne tisse i bleia. Det hadde sikkert gått greit, viss ikkje "tisse" i denne samanhengen hadde betydd "spy". Noterer meg dette bak øret til seinare.

Hjertesmerte

Det er ingen spøk å sende barn i barnehage. Lilly er 2,5 år, og har allerede begynt i sin tredje barnehage. Før ho er tre har ho begynt i nummer fire. I går var ho aleine for første gong, og synet av den lille skjelvande underleppa er nok til å knuse eit morshjerte.

Eg har gått med følelsane tjukt utanpå i heile går og i dag, og blir rørt av den minste ting. Då hundre barn sang bursdagssang til kongen under høgtidsgudstenesta på nrk i går, var det ikkje berre Mette-Marit som grein, for å seie det sånn...

Familiereklame

Søndag kl. 20.00 er det TVNorge som gjeld. Synnøve skal vere programleder for programmet "Birkebeinerne", der åtte innvandrarar skal lære å bli gode nordmenn. Etter ti veker intens skitrening skal dei gå birkebeineren på 5,4 mil.
Eg skal i alle fall gjere mitt for å bidra til at sjåartala blir høge, har nemlig splitter ny parabolantenne.


Meir om programmet her: www.tvnorge.no/programmer/birkebeinerne

Dale så langt...

Har ikkje peiling på kor kameraet er, så det blir ikkje illustrasjonsfoto.

Så langt er inntrykket av Dale at absolutt alt er gammalt og skrøpelig. Den kommunale leiligheta har flust av feil og manglar, og i tillegg hadde ikkje den afghanske familien som budde her før vaska etter seg. Det er/var rett og slett gøøøøørskittent. Veldig ekkelt. Var skikkelig klar for å vaske ei stor leilighet når vi nettopp hadde vaska ned eit heilt hus. Sukk.

Barnehagen til Lilly er minst like gale. Den blei vel bygd på seint 70-tal eller tidlig 80-tal, og det har garantert ikkje blitt pussa opp etter det. Hygienen er ikkje imponerande der i garden heller, så eg er ikkje direkte begeistra.

Energien min går med til å virke veldig entusiastisk, slik at Lilly skal bli overbevist om at her er det kjekt. Synes eg gjer ein god jobb så langt.

Ellers har eg i dag utforska kjøpesenteret (fort gjort), som består av nokre få blandingsbutikkar av typen jakt & foto, blomster & jernvare osv. Typisk bygd, altså.

Fin leilighet

http:/finn.no/finn/realestate/object?finnkode=9368962

Denne har eg lyst på. Den ligg i eit bra område, og har passe med plass.
Det er overtaking i slutten av april, så viss nokon vil leige den eit par månader, kjøper eg!

Vi flytter

Onsdag flytter vi til Dale, og eg begynner å grue meg litt. Nordfjordeid er egentlig ein ok plass, og vi kjem nok til å lengte litt tilbake. Lilly har alle vennene sine her, og eg har skikkelig dårlig samvittighet for at ho må flytte rundt som ein annan flyttsame.

Vi var i Dale på laurdag med eit lite flyttelass, og det er virkelig ein bitteliten plass. Heile bygda heng igjen på midten av 80-talet, inkludert leiligheta vi skal bu i. Den er faktisk ganske stygg, med linoleumsgolv og slitte veggar. Vi får berre gi oss hen til 80-talet og slenge opp alt vi har av nips og stæsj på veggane. Barnehagen er nærmaste nabo, og det kan vere både fordel og ulempe. Det kan nok hende at Lilly blir litt sippete og vil heim når ho ser meg.

Første dag på jobb og barnehage er fredag. Spennande, begge deler. Mi rolle blir å vere bakande, oppmuntrande og middagslagande husmor.

Heldigvis får vi breiband, og eg vurderer sterkt å kjøpe parabol. Neste post blir nok frå Dale i Sunnfjord :)

Berre for å ha sagt det...

...så står eg her og koker suppe på eit bein. Nok ein gong viser eg meg som ei ekte husmor. Det ser kanskje ikkje spesielt delikat ut, men lukta lover godt.

Kjappis II

Kjappis

Ei god husmor veit å utnytte tida godt, så mens Lilly såg barne-tv i dag tidlig, strikka eg denne. Den blei alt for lita til henne, så så veldig vellykka var det ikkje. Det er sikkert ein eller annan unge der ute som treng ei hue.

Filipokus!

Lilly er opptatt av trylling for tida. Denne tiaraen er av og til "prinsessekrune", av og til solbriller, men som regel trylleaccessoir.

"Mamma seie kar ho Lilly e!"

Neimen, kvar er Lilly? Har ho blitt borte? Då trur eg jammen vi må trylle.

"Filipokus, filipokus, FILIPOKUS!!"

...ingenting skjer...

Hm, Lilly er borte enda!?

"Hihihi...FILIIIIPOKUS!"

Der var ho!

Vinterstemning

Slik ser utsikta frå verandaen ut om vinteren (etter at eg har spadd vekk ein meter snø på verandarekkverket). Du kan seie mykje fint om Bærum, men Vestlandet er ein klar nummer 1 når det gjeld vakker natur.

Deck the halls

Det er jo snart jul, så eg har begynt på julepynten. Dette treet tok mindre enn ei veke å lage, og med gullramme blir det ein fest (juletrefest, åff kårs).

Nærum er ei sinke!

Knut Nærum har laga teaterstykke om en gjeng som vil bli kjendisar, og har talkshow for seg sjølv. Det blir ikkje sendt på tv, men dei skaper eit samfunn der dei er kjendisar uten at nokon kjenner dei igjen i det vanlige samfunnet. Nærum sa på Først & sist at han håper det fins nokon som driv med dette på rett.

Velkommen etter, Nærum!
To unge frøkner, la oss kalle dei Marit og Gurid, har gjort dette i mange år allereie. Talkshowa finn alltid stad i ein fin sofa eller store ørelappstolar, og temaet er uten unntak kvinneg og kvinnegelategte spøgsmål. Så dette er regelrett plagiat av Knut Nærum!

Do-re-mi

På laurdag begynner semifinalene i Grand Prix, og det må vi sjå! MGP er ikkje heilt det samme som før, då heile familien benka seg framfor tv-en med heimelaga pizza. Sendinga gjekk samtidig på radioen, og far kobla til kassettspelaren slik at vi kunne ta det opp. Den sterkaste MGP-opplevelsen min er frå 1983, då Jahn Teigen vann med Do-re-mi. Det var den vakraste songen eg hadde høyrt i heile mitt liv, særleg fint var det litt ut i songen då Jahn improviserte over refrenget: Dooooooo-re-mi-fa-so, do-re-mi (mulig dette blei litt utydelig, men eg høyrer det klart inni hovudet mitt).
Den natta spelte eg songen om og om igjen mens tårene trilla.

Koredamene heitte Silhuette, og eg trudde eg skulle dåne då dei kom for å opptre på Strandadagane. Lystløgner som eg var, lurte eg venninnene mine til å tru at eg hadde møtt dei, og at vi hadde blitt bestevenninner. Eg skreiv til og med minne i minneboka mi som angiveleg var frå jentene i Silhuette. (Minne til Turid: Roser er røde osv. Hjertelig hilsen Nina)

Er forventningsfull til årets MGP, og håper på ein like sterk hit som Do-Re-Mi.

The return of Leonardo

Var på kino og såg The departed i går, med bl.a. Leonardo DiCaprio, Matt Damon og Jack Nicholson - og plutselig kom eg på kvifor eg var forelska i Leonardo for ti år sidan. Det var faktisk på nære nippet at han tangerte Michael Jackson på eit tidspunkt, men så blei han kvapsete fyllik, og då gikk det over.

No har han trent seg stram og fin igjen, og er heilt fantastisk som undercover cop i filmen. Eg er vanlegvis ikkje fan av actionfilmar, men denne var knallbra. Masse blod og gørr og moro i to og ein halv time.

Det Leonardo er aller best på, er å grine på film. Det blei litt lite av det i denne filmen, men han hadde tårer i augekroken eit par gonger i begynnelsen.

Topp tre Leonardo-gråteøyeblikk:
1) Netter i New York (desperat abstinensgråt)
2) Romeo og Julie (å nei ho er død-gråt)
3)...her må Mari fylle inn, klarer ikkje å bestemme meg.

Nynorsk vs. bokmål

Eg har alltid vore nynorskdame og sidemålsforkjempar, men etter at eg slutta på vidaregåande og flytta ut i det store bokmålslandet har det skjedd ting. Dei første åra tviheldt eg på nynorsken, så begynte eg å bruke bokmål i visse samanhengar. Plutselig, på uforklarleg vis, har det blitt sånn at eg skriv bokmål til vanleg og nynorsk i visse samanhengar. Korleis skjedde dette? Eg har heilt mista nynorskfølelsen, og må ofte tenke meg om før eg skriv eit ord. Det var veldig uvant å flytte til ei nynorskbygd igjen, men språket mitt har hatt godt av det. Denne bloggen skal i alle fall vere nynorsksone, så får resten forfalle. Heia Ivar!

Ut med det gamle, inn med det nye!

No står denne deilige skapningen midt i stova vår, og det føles plutselig veldig greit at den gamle tv-en konka. Er så vant til liten drittv at 32" virkar heilt enormt. Kabel-tv no, så blir det saker!

R.I.P.

LUXOR
2002-2007


Vår kjære Luxor sovna stille inn under Mikke Mus Klubbhus, etter eit kortare sjukeleie,
mandag 8. januar 2007. Han rakk aldri å vise premieren på Farmen, som vi alle hadde sett fram til. Luxor vil bli gjenvunnen av Nordfjord Renovasjon i morgon den dag. I staden for blomster til heimen, set vi pris på eit bidrag til ny og fin flatskjerm, helst før Grey's Anatomy.

Takk for alt.